محروميت از حقوق اجتماعي در حقوق كيفري ايران و فقه اماميه
نویسنده : وهاب دانشپژوه
چكيده
حقوق اجتماعي عبارت است از حقوقي كه قانونگذار براي اتباع كشور به رسميتشناخته است، و فرد آن را در ارتباط با مصالح عمومي جامعه و حاكميت سياسي دولت، اِعمالميكند. از اينرو، در صورت مضر بودن نحوة اجراي اين حقوق به منافع و ارزشهاي جامعه، قانونگذار ميتواند شخص را از اِعمال آن محروم نمايد.
مجازات محروميت از حقوق اجتماعي از نظر فقهي، از مصاديق مجازاتهاي تعزيري محسوبشده است، و از نظر ماهيت حقوقي نيز جزء كيفرهاي سالب حق ميباشد كه بيشتر به عنوانمجازات اصلي و تبعي، و در مواردي نيز به عنوان مجازات تكميلي يا اقدام تأميني و تربيتي موردحكم واقع ميشود. به نظر ميرسد مناسبترين شكل اِعمال آن، دو وجه اخير (مجازات تكميلي واقدام تأميني) باشد.
ادامه دارد...
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !