به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، اغلب با شنیدن واژه "جاسوس"، تصویر یک مرد در ذهنمان شکل میگیرد. حال آنکه در طول تاریخ کم نبودهاند زنانی که با انتقال محرمانه اطلاعات، سرنوشت جنگها و کشورها را دگرگون ساختهاند. استفاده از زنان برای جاسوسی دو دلیل عمده دارد: نخست آن که زنان سوء ظن کمتری را برمیانگیزند. برای نمونه، در طول جنگ جهانی دوم، احتمال اینکه مردان، برخلاف زنان فرانسوی توسط نازیها مورد بازجویی قرار گیرند بسیار بالا بود. از همین روی، در آن دوره تعداد زنان جاسوس به طرز چشمگیری افزایش یافت و دوم اینکه زنان همواره قادر بودند با استفاده از جذابیت ظاهریشان مردان را فریب دهند و به فاشساختن اطلاعات اغوا کنند.
زنان جاسوس را باید به دو دسته جاسوسان عادی و جاسوسانی که به "پرستو" شهرت یافتهاند تقسیم کرد.
زنان جاسوس که از آنها تحت عنوان "پرستو" نام برده میشود، با استفاده از نقطه ضعف سیاستمداران و مقامات شهوتران، با بکارگیری حربههای جنسی، طرح سرویسهای اطلاعاتی متبوعشان را پیاده میکردند.
نگاهی به سوابق معروفترین این پرستوها نشان میدهد که غالب آنها ریشهای یهودی داشته و در خانوادههایی با نسب یهودی پرورش یافتهاند. اینکه چه عاملی منجر به وجود پرستوهای بسیار از قوم یهود شده است خود نیاز به بحث مفصل و مستدل جداگانه دارد اما آنچه با توجه به شواهد تاریخی و مصداقهای موجود میتوان گفت این است که جاسوسی و پرورش پرستو به سلاحی پنهان در دست این قوم تبدیل شده و هریک از افراد این جامعه نهچندان وسیع اما با نفوذ و هوشمند، بهطور بالقوه توانایی تبدیلشدن به یک جاسوس یا پرستو را دارا هستند.
جاسوسی زنان به عنوان "دشمن درون"
هندیان باستان با استفاده از این واقعیت که حتی قویترین مردان هم ممکن است تسلیم جذابیت زنان شوند، بهکارگیری جاسوسان و عوامل زن را به حد اعلای خود رسانیده بودند. زنان به طور خاص در صف اول عملیات ضدجاسوسی شرکت داشتند. در زمان هند باستان، جاسوسان زن جاسوسان خارجی را پس از شناسایی سیاهمست میکردند و به قتل میرساندند